اهمیت ورزش پیش از تشخیص سرطان و پس از آن
احتمالاً پیشاپیش می دانید که فعالیت ورزشی منظم خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. آنچه شاید از آن بی خبر باشید، این است که ورزش خواصی دارد که برای سرطان هم مفید است. ورزش می تواند خطر ابتلا به برخی انواع شایع سرطان را کاهش دهد. علاوه بر این، در صورتی که در شما سرطان تشخیص داده شده، ورزش می تواند به شما کمک کند تا در حین درمان و پس از آن حال بهتری داشته باشید. گزارش کسانی که درمانشان موفقیت آمیز بوده است،و به لحاظ بدنی فعال بوده اند، به این موارد اشاره دارد که آنها کم تر دچار خستگی مفرط شده، انرژی بیش تری دارند، کیفیت زندگیشان بهبود یافته و کم تر دچار افسردگی و اضطراب می شوند. بنابراین، چه به پیشگیری از سرطان علاقه داشته باشید، چه به تازگی در شما سرطان تشخیص داده باشند، چه تحت درمان قرار داشته باشید و چه فردی باشید که چند سال است درمانش به پایان رسیده است، بهتر است از فواید ورزش منظم آگاه شوید.
ورزش و پیشگیری از سرطان
سرطان های رودۀ بزرگ و پستان از انواع سرطان هایی هستند که بسیار شایعند، و به نظر می رسد که ورزش به طور چشم گیری خطر ابتلا به هر دوی این سرطان ها را کاهش می دهد. مشخص شده که فعالیت ورزشی به میزان 40 تا50 درصد خطر ابتلا به سرطان رودۀ بزرگ رشد یابنده (درحال گسترش- developing ) و 30 تا 40 درصد خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد. فعالیت ورزشی می تواند موجب کاهش خطر ابتلا به دیگر انواع سرطان نیز بشود، اما نتایج بررسی ها بر روی دیگر انواع سرطان کم تر رضایت بخش بوده اند.
فعالیت ورزشی، بدون درنظر گرفتن وزن زن (فرد) مورد نظر نیز، مزایای مهمی برای سلامتی وی دارد. با این حال، فعالیت ورزشی به همراه داشتن وزن مناسب، بهترین نتایج را در پی خواهد داشت. طبق نتایج به دست آمده از یک بررسی بر روی تقریباً 120.000 پرستار زن، میزان مرگ ومیر ناشی از سرطان یا بیماری های قلبی - عروقی در آن پرستارانی که هم لاغر بودند و هم فعالیت ورزشی انجام می دادند، کم تر از زنان دیگر بوده است.
برای کاهش خطر ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری های قلبی و سرطان، مقاله های راهنمای ورزشی، انجام فعالیت ورزشی با شدت متوسط دست کم 30 دقیقه در روز، به مدت لااقل 5 روز در هفته، یا انجام فعالیت ورزشی سنگین دست کم 20 دقیقه در روز، به مدت لااقل 3 روز در هفته را توصیه می کنند. فعالیت های ورزشی با شدت متوسط عبارتند از پیاده روی تند و یا دوچرخه سواری بر روی زمین های مسطح. فعالیت های ورزشی سنگین عبارتند از پیاده روی تند و یا دوچرخه سواری در سربالایی و دویدن با سرعت متوسط.
ورزش در حین درمان سرطان
داشتن انرژی برای انجام ورزش در حین درمان سرطان شاید دشوار باشد، اما فعالیت ورزشی منظم (در سطحی که برای شما مناسب باشد) می تواند از شدت علائم بیماری بکاهد و به شما کمک کند حال بهتری داشته باشید. این کار، انجام فعالیت هایی که برای شما مهم است، مانند دیدارهای خانوادگی یا ادامۀ اشتغال را نیز برایتان آسان تر می کند.
یکی از مزایای قابل توجه ورزش در حین درمان، کاهش خستگی مفرط– یکی از شایع ترین و آزاردهنده ترین علائم بیماری که مبتلایان به سرطان در حین درمان آن را تجربه می کنند – است. ورزش می تواند در مدیریت خستگی مفرط، حتی در میان بیمارانی که تحت درمان های بسیار شدید قرار دارند، نیز مفید واقع شود. برای مثال، در گزارش مربوط به یک بررسی بر روی بیماران بستری شده دربیمارستان که تحت شیمی درمانی با میزان های بالا قرار داشتند آمده، خستگی مفرط بیمارانی که زمان بستری بودنشان، در تخت خود از دستگاه دوچرخۀ ثابت استفاده می کردند، افزایش نیافته بود. از سوی دیگر، خستگی مفرط در بیمارانی که طی زمان بستری بودنشان در فعالیت های ورزشی شرکت نمی کرده اند، به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته بود.
بررسی ها بر روی خستگی مفرط در بیمارانی که در بیمارستان بستری نبوده اند نیز به مزیت ورزش اشاره دارند. در یک بررسی بر روی مبتلایان به سرطان پستان که تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی قرار داشته اند به این موضوع پی برده اند که زنانی که در برنامه های منظم ورزشی پیاده روی شرکت داشته اند، به میزان کم تری از خستگی مفرط و فشار هیجانی شکایت کرده اند.
به منظور انجام مستمر یک برنامۀ ورزشی در حین درمان، ایجاد تنوع در برنامۀ ورزشی با توجه به نیازهایتان در هر زمان و یاداشت کردن نام حامیانتان می تواند مفید واقع شود. مبتلایان به میلوم مولتیپل در یک بررسی مربوط به تأثیرات ورزش اظهار کرده اند که گاهی اوقات مجبور می شدند شدت تمرین های ورزشی را کم کرده و گاهی بلافاصله پس از شیمی درمانی، آن تمرین ها را انجام ندهند. اما از طرفی، بیماران گفته اند که تمرین های ورزشی را به مدت چند روز متوقف نکرده اند، چون ورزش به آنها در حفظ قدرتشان کمک می کرده است. پشتیبانی و تشویق اعضای خانواده، دوستان و بهیاران نیز یکی از مهم ترین عوامل انگیزش بخش برای این بیماران به شمار می رفته است.
ورزش پس از درمان سرطان
پس از به پایان رسیدن درمان، ورزش همچنان نقشی مهم در کاهش خستگی مفرط و بهبود کلی کیفیت زندگی ایفا می کند. علاوه بر این، ورزش می تواند به شما در تلاش برای رفع نگرانی هایتان دربارۀ تصوری که از بدن خود دارید، اضافه وزن و دیگر مشکلات مربوط به سلامتی، کمک کند. همچنین می تواند احتمال موفقیت آمیز بودن درمانتان (Survival) را نیز بهبود بخشد.
رابطۀ بین فعالیت ورزشی و موفقیت آمیز بودن درمان (Survival)، موضوع یک بررسی بود که بر روی حدود 3.000 زن مبتلا به سرطان پستان مرحلۀ یک (I) تا مرحلۀ سه (III) انجام شد. 8 خطر مرگ در زنانی که هفته ای یک ساعت یا بیش تر پیاده روی می کردند، کم تر از زنانی بود که کم تر فعالیت می کردند. بیش ترین فایده در بیمارانی مشاهده شد که به طور متوسط هفته ای 3 تا 5 ساعت پیاده روی می کردند؛ فعالیت ورزشی بیش از این مقدار موجب بروز مزایای بیش تری نشد.
با اینکه ممکن است نگرانی اصلی شما، موفقیت آمیز بودن درمان باشد، کیفیت زندگی نیز موضوع مهمی است. اگر می خواهید خود را با تغییرات جسمی پس از درمان سرطان سازگار کنید، ورزش می تواند تصوری که از بدن خود دارید را بهبود ببخشد و به شما در حفظ یا بازیابی حس جذابیتتان کمک کند. در یک بررسی در مورد رابطۀ بین ارزیابی بدن توسط شخص و خُلق و خوی وی، که در میان زنانی که تحت درمان سرطان پستان بوده اند انجام گرفته، به این نکته پی بردند که زنانی که به لحاظ جسمی فعال بودند، بیش تر از زنانی که بی تحرک مانده بودند، خودشان را به لحاظ جنسی جذاب می دانند. همچنین در میان زنان فعال، افسردگی، سردرگمی و خستگی مفرط، کم تر گزارش شده است.
ورزش می تواند در مبارزه با افزایش وزنی که، پس از درمان برخی از انواع سرطان رایج است نیز مفید باشد. در یک بررسی بر روی کسانی که مبتلا به سرطان پستان بودند و حداکثر 3 سال از تشخیص سرطان آنها می گذشت، به این نکته پی بردند که 68% از زنان دچار افزایش وزن شده و 74% از آنان دچار افزایش چربی بدن شدند.10 از آنجا که رابطۀ ابتلا به چاقی مفرط و بالا رفتن احتمال بازگشت سرطان پستان و در نتیجه کم تر شدن احتمال موفقیت آمیز بودن درمان ثابت شده، ورزش در صورتی که به حفظ وزن مناسب و موفقیت آمیز بودن درمان کمک کند، می تواند تأثیری مثبت بر روی نتایج نامطلوب یاد شده و دیگر عوارض ناشی از سرطان داشته باشد.
با اینکه ممکن است نگرانی اصلی شما، موفقیت آمیز بودن درمان باشد، کیفیت زندگی نیز موضوع مهمی است. اگر می خواهید خود را با تغییرات جسمی پس از درمان سرطان سازگار کنید، ورزش می تواند تصوری که از بدن خود دارید را بهبود ببخشد و به شما در حفظ یا بازیابی حس جذابیتتان کمک کند. در یک بررسی در مورد رابطۀ بین ارزیابی بدن توسط شخص و خُلق و خوی وی، که در میان زنانی که تحت درمان سرطان پستان بوده اند انجام گرفته، به این نکته پی بردند که زنانی که به لحاظ جسمی فعال بودند، بیش تر از زنانی که بی تحرک مانده بودند، خودشان را به لحاظ جنسی جذاب می دانند. همچنین در میان زنان فعال، افسردگی، سردرگمی و خستگی مفرط، کم تر گزارش شده است.
ورزش می تواند در مبارزه با افزایش وزنی که، پس از درمان برخی از انواع سرطان رایج است نیز مفید باشد. در یک بررسی بر روی کسانی که مبتلا به سرطان پستان بودند و حداکثر 3 سال از تشخیص سرطان آنها می گذشت، به این نکته پی بردند که 68% از زنان دچار افزایش وزن شده و 74% از آنان دچار افزایش چربی بدن شدند.10 از آنجا که رابطۀ ابتلا به چاقی مفرط و بالا رفتن احتمال بازگشت سرطان پستان و در نتیجه کم تر شدن احتمال موفقیت آمیز بودن درمان ثابت شده، ورزش در صورتی که به حفظ وزن مناسب و موفقیت آمیز بودن درمان کمک کند، می تواند تأثیری مثبت بر روی نتایج نامطلوب یاد شده و دیگر عوارض ناشی از سرطان داشته باشد.
علاوه بر این، ممکن است به دیگر بیماری های مزمن از جمله بیماری های قلبی، دیابت یا پوکی استخوان مبتلا باشید و یا با افزایش سن در خطر ابتلا به این بیماری ها قرار داشته باشید. فعالیت ورزشی خطر ابتلا به این بیماری ها را به طور کلی در عموم مردم کاهش می دهد. کسانی که درمانشان موفقیت آمیز بوده نیز می توانند از مزایای ورزش بهره مند شوند، هرچند در برخی از بررسی ها مشخص شده که در مورد آنها که درمانشان با موفقیت انجام شده، ورزش می تواند در مبارزه با برخی دیگر از بیماری های مزمن نیز مؤثر باشد.
