انار و نقش آن در بعضی سنت ها...
انار به خاطر دانه های فراوان نشانه ی باروری است و بر اساس یک سنت کهن که در میان برخی از اقوام رایج می باشد، عروس اناری بر زمین می اندازد تا بترکد و دانه هایش روی زمین پخش شود. تعداد دانه های پخش شده، نمایانگر این است که او چند فرزند به دنیا خواهد آورد.همچنین زرتشتیان در آیین پیوند همسری دختران و پسرانشان ، با آرزوی باروری و بچه دار شدن به آنان انار می دهند.زرتشتیان انار را در سفره به نشانه ی پیمان زناشویی می گذارند.در فرهنگ برخی از مردم ایران رسم است که هنگام بردن عروس ، داماد اناری رابه سمت پای عروس پرتاب میکند که نشان آرزوی تندرستی ، شادابی و باروری برای عروس است.درباره ی انار ضرب المثل هایی نیز وجود دارد مثلا رخسار گلگون و برافروخته و گل انداخته را به انار و گل انار تشبیه می کنند و می گویند:
انار از دیدگاه سنت ها
(گونه اش مانند انار سرخ شد). کسی که از شنیدن خبری گریه کند، می گویند:(مانند انار ترکید و به گریه افتاد).مردم مناطق گوناگون ایران ازجمله خراسانی ها دانه های انار را به (40 مرغ در یک خانه ) یا (100 دانه بلور در یک قوطی ) و یا (پرده های نقره ای در جقّه نهاده ) تشبیه کرده اند. در چیستانی انار را به دالانی در بسته که درونش (صد عروس ِ رو بسته نشسته) مانند کرده اند. همچنین (یک انار و ده ، یا صد و یا هزار بیمار) به نشانه ی بیماران فراوان یا کمبود دارو بیان کرده اند.همینطور نشانه هایی از تبرک و خوش یمن بودن میوه ی انار در گذشته های بسیار دور نیز بازشناختنی است که می توان رد پای آن را در همه ی ادیان و آیین ها دید و شناخت. اسناد کهن تاریخی نشان می دهند که ایرانیان هنگام انجام آیین های دینی، چوب درخت انار را می سوزاندند. بی سبب نیست که بر سفره ی نوروزی نیز شاخه ای از انار گذاشته می شد و آن را خوش یمن گمان می بردند. این رسم کهن، هنوز هم در فرهنگ ایرانی از یاد نرفته است.و همواره مردم سفره های هفت سین خود را با انار که نشانه ی شادابی و سلامت است می آرایند.
