درمان اسهال و بواسیر با میوه به
اسهال یکی از بیماری های شایع فصول گرم سال است که گاهی شدت آن فرد مبتلا را راهی بیمارستان می کند .دانستن راه و روش های خانگی و البته گیاهی برای قطع اسهال در این مواقع کمک بزرگی خواهند بود . در این بخش خواص میوه ای را خواهیم گفت که یکی از بهترین راههای گیاهی درمان اسهال است .میوه به، به دلیل داشتن ترکیبی به نام «پکتین» که از کربوهیدرات های پیچیده است، خواص دارویی دارد و به درمان اسهال کمک می کند.
خواص و فواید به در طب سنتی علاوه بر درمان اسهال
از نظر طب قدیم ایران بهِ شیرین، گرم و تر و بهِ ترش، سرد و خشک است. روغن به، سرد و تر و قابض و به دانه سرد و تر است.
نرم کننده سینه است.
مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
نرم کننده سینه است.
مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
به تقویت کننده قلب است.
ادرار آور است.
قابض است.
خونریزی از رحم را متوقف می کند.
اثر مفید روی بواسیر درد.
برای هضم غذا مفید است.
ادرار آور است.
قابض است.
خونریزی از رحم را متوقف می کند.
اثر مفید روی بواسیر درد.
برای هضم غذا مفید است.
بهِ ترش مسهل است.
بهِ ترش برای تنگی نفس مفید است.
بهِ ترش استفراغ را بند می آورد.
اسهال های ساده و اسهال خونی را درمان می کند.
به، بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.
بهِ ترش برای تنگی نفس مفید است.
بهِ ترش استفراغ را بند می آورد.
اسهال های ساده و اسهال خونی را درمان می کند.
به، بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.
فواید میوه به برای رفع بیماری ها و درمان اسهال
خواص به دانه
به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید.
به دانه دارای خواص ضدباکتریایی قوی است. می توانید از آن برای رفع بوی بد دهان، گلو درد و آفت های دهان استفاده کنید.
داخل میوه ی «به» دانه هایی به رنگ قهوه ای یا قهوه ای تیره وجود دارد. این دانه ها منبع بسیار خوبی از موسیلاژ (لعاب) هستند و حدود 20 تا 22 درصد وزن دانه را لعاب روی آن تشکیل می دهد.
دانه های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.
به علاوه، آن ها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می گیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات آرایشی و مجعد کردن موها استفاده می شود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچه های گران قیمت است.
لعاب به دانه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید.
لعاب موجود در به دانه به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند.
به دانه باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف دیگر، به دانه سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد.
به دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند. به دانه برای درمان زخم معده مفید است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است.
نکته ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش پروتئین می شود.
مصرف به دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به دانه حاوی پکتین است که کلسترول خون را پایین می آورد. به دانه به استحکام بیشتر رگ ها و جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد.
به دانه خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید. به دانه حاوی آنتی اکسیدان های خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.
نکته:دانه ی به را هرگز نجوید
توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می شوند و اسید سیانیوریک تولید می کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می شود.
دانه های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند.
به علاوه، آن ها در مصارف صنعتی نیز مورد استفاده قرار می گیرند به طوری که از لعاب این دانه در محصولات آرایشی و مجعد کردن موها استفاده می شود. البته یکی دیگر از موارد مصرف لعاب دانه «به» آهار دادن پارچه های گران قیمت است.
لعاب به دانه به درمان سوختگی کمک می کند و می توانید آن را روی جای سوختگی بمالید.
لعاب موجود در به دانه به رفع گلو درد و سرفه های خشک کمک می کند.
به دانه باعث کاهش وزن هم می شود زیرا چربی، کالری و نمک کمی دارد. از طرف دیگر، به دانه سرشار از فیبر و ویتامین C است که هر دو به کنترل وزن کمک می کنند. زمانی که آن را به غذایی اضافه می کنید، طعم خوبی به آن می دهد.
به دانه سیستم گوارش را نیز تقویت می کند. به دانه برای درمان زخم معده مفید است، یبوست و اسهال را برطرف می کند و به این ترتیب، به گوارش بهتر کمک می کند که این به دلیل فیبر موجود در آن است.
نکته ی جالب دیگر این است که زمانی که با مواد غذایی ترکیب می شود، به گوارش آن ها کمک می کند؛ به عنوان نمونه، اگر به گوشت اضافه شود، باعث گوارش پروتئین می شود.
مصرف به دانه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به دانه حاوی پکتین است که کلسترول خون را پایین می آورد. به دانه به استحکام بیشتر رگ ها و جلوگیری از تصلب شراین کمک می کند و می تواند فشار خون را کاهش دهد.
به دانه خاصیت دیگری هم دارد و آن مبارزه با سرطان است. سرطان معمولاً در اثر فعالیت رایکال های آزاد به وجود می آید. به دانه حاوی آنتی اکسیدان های خاصی است که با این رادیکال های آزاد سرطان زا مقابله می کنند.
نکته:دانه ی به را هرگز نجوید
توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می شوند و اسید سیانیوریک تولید می کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می شود.
