افرادی که رنگ پوست و چشم های روشنی دارند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان چشم هستند.
چشم رنگی ها در معرض ابتلا به سرطان چشم
سرطان چشم نادرترین بیماری چشمی بی شمار می آید و عموما این بیماری علامت مخصوصی برای بیمار آشکار نمی سازد و غالبا در حین معاینات چشمی توسط اپتومتریستم یا جراحان چشم قابل تشخیص است. از دست رفتن بینایی بدون درد به عنوان شاخص ترین علامت ابتلا به سرطان چشم به شمار می رود. یکی از محل هایی که کمتر کسی فکر می کند ممکن است سرطانی شود، چشم است.
سرطان، واژه ای ترسناک در بیماری ها که عموما کسی جرئت این که لحظه ای تصور کند که امکان ابتلا به آن در وی به وجود آید وا نمی کند.
همانطور که می دانید سلول ها در تمامی اعضای بدن وجود دارند، زمانی که سلول ها دچار تداخل شوند و یا به صورت نامنظم انتشار یابند ایجاد تومور می کند تومورها ممکن است در مغز، پاها و حتی چشم ها مشاهده شوند.
چشم و بینایی یکی از مهمترین ابزارهای شناختی انسان به شمار می رود که به وسیله ای می تواند درک درست و شناختی ژرف و واقع بینانه از زندگی داشته باشد.
هر چند که ابتلا به سرطان چشم نادرترین بیماری چشمی بی شمار می آید، اما حتی از احتمال مبتلا شدن به این بیماری و نابینا شدن در افراد ترسی انکار نشدنی ایجاد می کند و به همین جهت نباید به دلیل نادر بودن نادیده گرفته شود.
چشم روشن ها بیشتر در معرض ابتلا به سرطان چشم هستند
گروهی از متخصصان آمریکایی برای اولین بار به بررسی ارتباط بین ژن های رنگدانه ای مرتبط با رنگ چشم و خطر ابتلا به سرطان نادر چشم (Uveal melanoma) پرداختند.
هر سال در آمریکا ابتلای حدود 2500 نفر به سرطان چشم تشخیص داده می شود. در حالیکه بررسی ها نشان می داده ابتلا به سرطان نادر چشم در میان نژادهای سفید پوست و افرادی با رنگ چشم روشن، شایع تر است اما فاکتورهای خطرزای ژنتیکی که به بروز این سرطان کمک می کنند تاکنون ناشناخته بوده است.
در این بررسی نمونه های آزمایشگاهی از بیش از 270 بیمار مبتلا به سرطان چشم مورد مطالعه قرار گرفت. پزشکان به ارزیابی 29 جهش ژنتیکی ارثی که پیش از این ارتباط آنها با خطر ابتلا به ملانوم پوستی آشکار شده بود پرداختند تا نقش آن در خطر ابتلا به سرطان چشم مشخص شود.
این تیم تخصصی دریافتند پنج جهش ژنتیکی با خطر ابتلا به سرطان چشم مرتبط است و از میان این پنج جهش سه ارتباط ژنتیکی مهم در بخشی رخ می دهد که تعیین کننده رنگ چشم است.
به گفته محققان این یافته ها می تواند مسیر اقدامات تحقیقاتی آتی را برای تشخیص و شناسایی ارتباط ژن های رنگدانه با دیگر فاکتورهای خطرزای زیست محیطی و ژنتیکی در بروز سرطان ها هموار سازد.