بشقاب غذا برای در مان پرخوری و لاغر شدن
تحقیقات نشان داده است هر چه بشقاب غذاخوری بزرگ تر باشد، ما آن را بیشتر پُر می کنیم و بیشتر غذا می خوریم.
در حقیقت این چشم ها هستند که به جای معده در خوردن یا نخوردن غذا تصمیم می گیرند. وقتی شما نیمی از بشقاب بزرگی را پُر از غذا می کنید، پس از خوردن تمام غذا این حس به شما دست می دهد که به اندازه کافی غذا نخورده اید و هنوز گرسنه اید. حالا فرقی نمی کند که بشقاب شما بزرگ باشد یا متوسط. به هر حال خالی بودن نیمی از بشقاب به معنی گرسنه ماندن است. وقتی بشقاب بزرگی را انتخاب می کنید، بیشتر می خورید و چاق تر می شوید، در حالی که می توانید به آسانی بشقاب تان را کوچک کنید.
یک آزمایش ساده
می خواهیم آزمایشی ساده انجام دهیم. 150 گرم برنج را بپزید و در ظرفی بزرگ بریزید. اصلا به چشم نمی آید. حالا این برنج را بخورید، حتی اگر تا آخرین دانه ی آن را هم مصرف کنید، باز هم احساس گرسنگی خواهید کرد.
حالا یک بشقاب کوچک تر بردارید و همان مقدار برنج را درون آن بریزید. مقدار برنج در این بشقاب بیشتر دیده می شود. مقدار غذا همان است، اما چشم شما آنها را متفاوت می بیند.
در دام لیوان ها نیفتید
این مطلب در مورد اندازه ی لیوان ها نیز صادق است. هرچه یک لیوان بزرگ تر باشد، علاقه ما به نوشیدن بیشتر می شود. البته اگر نوشیدنی شما آب باشد، سایز لیوان مهم نیست، ولی اگر نوشابه یا نوشیدنی قنددار باشد، موضوع کاملا فرق می کند.
بررسی ها نشان داده است مقدار نوشیدنی مصرفی در لیوان های بلند و باریک کمتر از لیوان های کوتاه و بزرگ است و تفاوت عددی آن معادل 37 درصد است. این موضوع در مورد کودکان پررنگ تر است و تفاوت میزان مصرف نوشیدنی در آنها به 74 درصد می رسد.
روش لاغر شدن
این خطای دید است
اگر دو دایره مشکی هم اندازه را در دو بشقاب با اندازه های مختلف قرار دهید، فکر می کنید کدام یک از این دایره ها بزرگ تر است؟ حتی اگر جواب را از پیش هم بدانید، باز هم فکر می کنید که بشقاب کوچک تر، دایره ای بزرگ تر دارد.
فرض کنید دایره مشکی، مقداری برنج در بشقاب شما باشد. کوچک بودن بشقاب، مقدار برنج را بیشتر نشان می دهد و چشم شما را گمراه می کند.
تا کنون تحقیقات بی شماری نشان داده است که اندازه و مقدار ماده غذایی در یک ظرف بر مقدار اشتها تاثیر می گذارد.
در سال 2001، برایان وانسینک، محقق آزمایشگاه Food and Brand برای فهم بهتر این موضوع که "چگونه شرایط محیطی بر میزان تغذیه ما تاثیر می گذارد"، آزمایشاتی را انجام داد. وی گروهی از همکاران خود را به عصرانه دعوت کرد و برای گروهی از افراد بستنی خوری های بزرگ و برای گروهی دیگر بستنی خوری های کوچک گذاشت، ولی مقدار بستنی در هر دو یکسان بود. در نهایت میزان بستنی مصرف شده توسط هر فرد را مورد بررسی قرار داد و دریافت افرادی که بستنی خوری های بزرگ داشتند، 31 درصد بیش از کسانی که بستنی خوری های کوچک داشتند، بستنی خورده بودند.
این مطلب در رابطه با قاشق هم همین طور است. وانسینک در مهمانی دیگری دو سری قاشق کوچک و بزرگ به مهمانان خود داد و متوجه شد افرادی که قاشق بزرگ تر داشتند، 57 درصد بیش از افرادی که قاشق کوچک داشتند، غذا خورده بودند.
سیری به اشتها ربطی ندارد!
برایان وانسینک برای اثبات این مساله که احساس سیری وابسته به مقدار غذا ی خورده شده نیست، آزمایشی را روی دو گروه از افراد انجام داد.
برای یک گروه یک بشقاب سوپ گذاشت و برای گروه دوم بدون آنکه بفهمند میزان سوپ بشقاب شان را کم کم زیاد می کرد. بررسی ها نشان داد، مهمانان هر دو گروه پس از اتمام سوپ داخل بشقاب خود اظهار سیری کردند، در حالی که گروه دوم دو برابر گروه اول سوپ خورده بود.
بشقاب درمانی
یک راه حل مناسب
یک راه ساده برای فرار از پُرخوری و چاقی این است که اندازه ی بشقاب، قاشق و لیوان هایتان را کوچک انتخاب کنید.
بشقاب های بزرگ، زیبا و گران قیمت تان را که از غذا خوردن درون آنها لذت می برید، داخل کمد گذاشته و بشقاب های کوچک تر بخرید.
تفاوت میزان غذایی که در بشقاب کوچک و بزرگ می خورید، 30 درصد است. ببینید اگر روزانه این 30 درصدها جمع شود، در سال چه قدر چاق می شوید؟
لیوان ها و قاشق هایتان را هم عوض کنید و به چشم هایتان سالم زندگی کردن را یاد دهید.