لکنت زبان و درمان آن

از علت تا درمان لکنت زبان

شناخت و درمان مشکلات کودکان به خصوص در مورد گفتار و تکلم باید به درستی و جدیت انجام شود تا کودک در آینده و در سنین بزرگسالی سرخورده نشده و اعتماد به نفس خود را از دست ندهد. در این بخش به مشکل لکنت زبان می پردازیم

لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان یک اختلال ارتباطی است که بیش از 50 میلیون نفر در دنیا به آن مبتلا می باشند و شیوع آن در افراد مذکر تقریبا 4 برابر افراد مونث است.

نشانه های لکنت زبان چیست؟

مشکل در ادای کلمات و کشیدن صداها

وقفه هایی در تولید صداهایا هجاها

 تکرار صدا یا هجاها

ادا کردن و گفتن کلمات با تلاش زیاد

گفتن کلمات به صورت شکسته و گاهی شکستن کلمات

گفتن صداهایی مثل اوممم در میان صحبت هایش

لکنت زبان و علل آن

 علت لکنت زبان چیست؟

 لکنت زبان کودکان بیش از آنکه جنبه ارثی داشته باشد نوعی اختلال روحی و عصبی است.  لکنت زبان عارضه ای کوتاه مدت و یا گاه بلند مدت است که بر اثر قرار گیری کودک در شرایطی پر استرس و نامناسب بروز می کند. یکی دیگر از مسایلی که در مورد علت لکنت از قدیم الایام مطرح بوده است مشکلات عاطفی و روانی می باشد .

 لکنت ممکن است به علت غیر طبیعی بودن بخش های پردازشگر مرتبط با گفتار در مغز باشد . تقریبا اولین مدل نوروفیزیولوژیک در ارتباط با لکنت در سال 1928 توسط اورتون و تراویس ارائه گردید و بدنبال آن تحقیقات در این زمینه به شکل های مختلف تا کنون اامه یافته است و از نتایج آنها در زمینه تشخیص دقیق و درمان مناسب ریشه ای استفاده شده است که در واقع نشانگر این است که اشکالات عملکردی مغز مانع از هماهنگی کافی و مناسب اجزاء سیستم گفتاری می شود.

درمان لکنت زبان

در درمان لکنت زبان کودک  اولین نکته برخوردی صمیمانه، آرام و عادی با کودک است. دلسوزی برای او اصلا خوب نیست! با این کار به اعتماد به نفس اش آسیب زده اید.

نحوه ی صحبت کردن کودک را تقلید نکنید چرا که بسیار تاثیر بدی در نتیجه درمان خواهد گذاشت.

در درمان لکنت زبان به کودک شمرده شمرده صحبت کردن را آموزش دهید و با تمرین به او آموزش دهید تا نحوه ی صحیح تنفس را یاد بگیرد چرا که کودکان مبتلا به لکنت در تنفس در حین تکلم مشکل دارند.

یک روانشناس کودک در اروپا که به طور گسترده در زمینه لکنت زبان فعالیت می کند آینه را برای درمان یکی از بهترین ابزار می داند چرا که کودک به وطر کامل طرز صحبت کردن خود را به 

به کودک اجازه دهید که خودش در تمرین ها صحبت کند و برای شرکت در فعالیت های گروهی او را تشویق کنید.  در دوره درمان سخت کوش باشید و زود خسته نشوید و به طور مداوم درمان را ادامه دهید تا بهتر نتیجه بگیرید.