نقش پدر در تربیت فرزندان از نظر روانشناسی
وقتی صحبت از تربیت فرزندان می شود به پدران توجه کمتری می شود اما معنی آن این نیست که آنها اهمیت کمتری دارند چرا که نقش پدر تربیت فرزند را به سمت تکامل هدایت می کند. برخلاف تصور پدران نقش مهمی را در روند تربیت فرزندان در جنبه های مختلف احساسی ، تحصیلی ، اعتماد بنفس ایفا می کنند . پدران می توانند شرح دهند که چگونه سلامت و احترام در روابط بر تربیت و تسکین شخصیت کودکان تاثیر و خروجی مثبتی را در برخورد با استرس دارد.
اهمیت نقش پدر در زندگی و تربیت فرزند :
رشد احساسات ، شناخت توانایی ها و پیشرفت های تحصیلی ، ارتباطات بالا بردن اعتماد بنفس (مخصوصا در دختران)توانایی برخورد با استرس ، یاگیری تربیت سالم
1- رشد احساسات : چگونه با نوجوانتان برخورد می کنید . بئدن والدین در کنار فرزندان شخصیت و اخلاق به طور ناآگاهانه ویژگی هایی را از والدینشان به ارث می برند مثلا والدینی که اجتماعی هستند کودکانی اجتماعی تری دارند.مادران بیشتر روی تربیت کودکان و پدران روی نیازهای مادیشان تمرکز می کنند که هر دوی آنها برای پیشرفت ضروری است.
نقش پدر تربیت فرزند دختر و پسر
2-شناخت توانایی ها و پیشرفت های تحصیلی :در رشد احساسات کودکان پدر نقش مهمی در زمینه محبت کردن کودک ایفا می کند. در واقع بزرگ شدن کودکان با پدرانشان در سنین نوپایی باعث می شود که آمادگی بیشتری را در زمینه تحصیلی پیدا کنند. کارشناسان توصیه میکنند نوجوانان با پدر و تربیتی بزرگ شوند که بیشتر در معرض تحصیلات ، مهارت های سخن وری و ... باشند.
3- یادگیری ارتباط سالم : اگر کودکان شاهد ارتباطات سالم والدینشان باشند در آینده به فهم آنها کمک می کند که چه ارتباطی سالم و چه ارتباطی ناسالم است.
پدران و مادران باید به یادگیری حتی در مواقعی که باهم بحث می کنند احترام بگذارند چون کودکان می آموزند کارشناسان اظهار می کنند پخاشگری کودکان اغلب به پرخاش ها و رفتارهای منزل بر می گردد.
4- بالا بردن اعتماد به نفس بخصوص در دختران : محققان پی برده اند اگر رابطه بین کودک و والدین با اختلاف همراه باشد تاثیرات بدی روی اخلاق کودک می گذارد اما اگر رابطه بین آنها سالم و قابل قبول باشد تاثیرات شگفتی روی اعتماد بنفس کودک می گذارد. اگر دختران پدری داشته باشند که از نظر مادرشان قابل احترام باشد این دختر از تمام مردهای زندگی اش چنین رفتاری را توقع دارد.
5- مقابله با استرس : تاثیر پدران فقط روی دختران نیست بلکه مطالعاتی هم بوده که نشان داده ارتباط سالم و قوی بین پدر و پسر در کودکی موجب می شود که کودک توانایی بهتری در مقابله با استرس داشته باشد چون آقایان بیشتر در موقعیت های سخت و رقابت قرار می گیرند در نتیجه هم از پدر توانایی حل مسله و رقابت را می آموزند . به عبارت دیگر کودکانی که ارتباط صمیمی و بهتری را با پدر دارند کمتر درچار افسردگی و ناراحتی می شوند.
غیبت پدر به پیشرفت کودک آسیب می زند:
اگر پدر نقش مهم و معنایی را در زندگی ایفا نکند کودک هم ممکن است احساسات را نپذیرد که در طولانی مدت خطرناک است.البته نبود هرکدام از والدین برای کودک آسیب زننده ای است بخصوص اگر فوت کرده باشند و ناراحتی و مشکلاتی روانشناسی با خود به همراه دارد.
نا امنی و عصبانیت :به دلیل احساس نپذیرفتن همیشه فکر می کنند که چیزی در زندگی کم دارند که به معمولا ناامنی شناخته می شود.
مشکلات ارتباطی : اغلب این کودکان بدلیل عدم ایمنی که در روزشان دارند در برقرای ارتباط مشکل دارند و نمی توانند اطرافیان را باور کنند.