وی فور یو
2 سال پیش / خواندن دقیقه

گپی با امیرحسین صدیق آقای پدر قصه های تا به تا

گپی با امیرحسین صدیق آقای پدر قصه های تا به تا

امیرحسین صدیق امروز 45 ساله می شود و به گفته خودش هنوز برنامه های زیادی برای سال های پیش رو در سر دارد.

امیرحسین صدیق امروز 45 ساله میشود

امیرحسین صدیق، بازیگر سینما و تلویزیون را بسیاری هنوز با عنوان و نام آقای پدر در مجموعه زیبای زی زی گولو به یاد دارند، او چند سالی است که خانه و کاشانه خود را به روستایی در حوالی پایتخت منتقل کرده و معتقد است «یکی از دلایل بدحالی مردم دور شدن از طبیعت است. آرامش روستا را با زندگی در تهران عوض نمی کنم». او متولد سال 1351 است و از حدود 5 سال پیش تاکنون در روستای کمرد زندگی می کند؛ روستایی در 20 کیلومتری شرق پایتخت.
چهره اش مدت هاست که برای مخاطبان سیما آشناست. از دهه 70 وارد تلویزیون شد و از همان دوران شروع کار، ایفای نقش در مجموعه های موفق و به یادماندنی آن سال ها در اوج جوانی اش محبوبیتی ماندگار را برایش رقم زد؛ محبوبیتی که بخش عمده اش هم از همکاری با کارگردان موفق سینما و تلویزیون، مرضیه برومند نشأت می گیرد.
 
صحبت از امیرحسین صدیق است؛ آقای پدر مجموعه «قصه های تابه تا» و جوانک ساده مجموعه «خودرو تهران 11» که در این مدت همیشه در نقش های شیرین و دوست داشتنی جلوی دوربین رفته و به نظر می رسد برای انتخاب نقش هایش احترامی ویژه قائل است.

بنا بود به مناسبت تولد صدیق میزبانش باشیم؛ اما او این روزها به واسطه حضور در پروژه سینمایی «21 روز بعد» و ضبط برنامه «کتاب باز» سرش حسابی شلوغ است و پس به گفت وگویی تلفنی با وی رضایت دادیم. امیرحسین صدیق امروز 45 ساله می شود و به گفته خودش هنوز برنامه های زیادی برای سال های پیش رو در سر دارد.

امیرحسین صدیق

امیرحسین صدیق در برنامه کتاب باز

گپی با امیرحسین صدیق در روز تولدش

خوشحالم که بزرگ می شوم

متولد 8 آبان 51 هستم؛ یعنی امسال وارد 45 سالگی می شوم. خوشحالم که سنم بالا می رود و بر خلاف خیلی ها اصلا بازگشت به عقب و جوان تر شدن را دوست ندارم. احساس می کنم که قبلا شاید ناپخته بودم و حالا هرچه بزرگ می شوم، این ناپختگی بیشتر به چشمم می آید. فکر می کنم بزرگ شدن و پیشرفت به جلو خوب است. از همه انتخاب هایی هم که تاکنون برای زندگی ام داشته ام، راضی نیستم. درصد زیادی از این انتخاب ها اشتباه بوده اند و حالا برای من تجربه ای برای ادامه زندگی محسوب می شوند. اصلا مفهوم زندگی در همین تجربه کردن ها نهفته است و «من جرب المجرب..» این معنا را می رساند.

نقش های منفی را دوست دارم

در این سال ها در نقش های مختلفی بازی کرده ام و با وجود این همیشه سعی داشته ام که تکراری نباشم. البته وقت هایی هم بوده که این اتفاق افتاده و حتی کارگردانی به من گفته دقیقا تکرار همان نقش آقای پدر در زی زی گولو را از تو می خواهم! با این حال سعی کرده ام همیشه از این تکراری بودن دوری کنم. دوست دارم که نقش های منفی را هم تجربه کنم و با وجود این انگار تا به حال کسی برای سپردن این نوع نقش ها به من اعتماد نکرده است. شاید هم دلیلش مخاطبان هستند که ممکن است مرا در این نقش ها نپذیرند. با وجود این دوست دارم روزی نقش های اینچنینی را بازی کنم و در آنها هم موفق ظاهر شوم. این آرزوی هر بازیگری است. الان هم مشغول بازی در پروژه سینمایی «21 روز بعد» هستم که موضوعش آسیب های نوجوانان است و فکر می کنم فضای متفاوتی داشته باشد. در این پروژه با ساره بیات و حمیدرضا آذرنگ همبازی هستم.

نسل زی زی گولو بزرگ شده است

برایم خیلی عجیب است که می بینم بچه های آن روز که مخاطبان اصلی «قصه های تابه تا» بودند حالا این قدر بزرگ شده و همسن آن موقعی که من در مجموعه بازی می کردم، شده اند. عجیب است و گاهی این اتفاق را باور نمی کنم. از خودم می پرسم یعنی این قدر زود بیست و چند سال از آن روزها گذشت؟ پیرمردهایی را به یاد می آورم که خاطرات دوران جوانی شان را تعریف می کنند و حالا می بینم که خودم در خاطره ای 20 ساله با بخش زیادی از جامعه شریکم. البته در کل آدم اهل خاطره بازی نیستم و فکر می کنم خاطره را باید فقط برای کسی تعریف کنی که خودش هم در آن زمان حضور داشته است. در واقع خاطره برایم به منزله نوعی یادآوری است.

دوست دارم جهان را بگردم

تلاش کرده ام زندگی را به همان شیوه ای که دوست دارم به جلو ببرم. اسمش را آرزو نمی گذارم، اما کار نکرده و نیمه تمام زیاد دارم و همیشه هم از برنامه هایم عقب می مانم. به خاطر همین تک تک ساعت های خانه ام را پنج دقیقه به جلو کشیده ام، با وجود این باز به همه قرارهایم دیر می رسم. این روند در کلیت زندگی ام هم جاری است و کارهای خیلی زیادی برای انجام دادن دارم. برای مثال دوست دارم همه جای ایران و شهرهایی را که هنوز نرفته ام، ببینم و در وهله بعد دنیا را بگردم؛ خانه درست کنم؛ برگزاری نمایشگاه مجسمه هایم هم از آرزوهای دیگرم است که در سال گذشته و به دلیل بازی کردنم در کارهای مختلف امکان پذیر نشد.

اصرار به همکاری با برومند

همیشه این ایراد را به من می گیرند که تو چرا در تمام کارهای خانم برومند حاضر می شوی و من هم هر بار توضیحاتم را برایشان گفته ام. من در ابتدای جوانی این فرصت را داشتم که با خانم برومند و طرز تفکر و شیوه کار او آشنا شوم و سعی کرده ام که همیشه هر طوری شده خودم را در گوشه ای از کارهایش بگنجانم. این اصرار خودم بوده است. البته همیشه هم در قالب بازیگری نبوده و از طراحی صحنه تا برنامه ریزی و دستیاری و هر کار دیگری دوست داشته ام که این همکاری ادامه پیدا کند. خودم این همکاری را به منزله نوعی دانشگاه بیست و چند ساله می دانم و درس های زیادی را از خانم برومند یاد گرفته ام.

اطلاعاتی که از من می نویسند اشتباه است

اطلاعات زیادی که از من در صفحه ویکی پدیایم نوشته شده، اشتباه است. برای مثال نوشته اند من متولد سال 58 هستم و در شهر نیشابور به دنیا آمده ام که این صحت ندارد. از آن جا که در خارج از تهران و در یک روستا زندگی می کنم اینترنت پرسرعت و درستی هم ندارم و یکی دو باری سعی کرده ام این اطلاعات را ویرایش کنم اما اینترنتم قطع شده و من هم دیگر حوصله اش را نداشته ام. فعلا که زنده ام و تا وقتی که هستم خودم به صورت زبانی و شفاهی به دیگران توضیح می دهم که اطلاعات این صفحه اشتباه است (می خندد).


هر آنچه میخواهید در اینجا بخوانید
شاید از نوشته‌های زیر خوشتان بیاید
نظر خود را درباره این پست بنویسید ...

منوی سریع