مصرف مکملهای کلسیم خطر ابتلا به کلسیفیکاسیون را افزایش می دهد
کلسیم را در سنین بالا با احتیاط مصرف کنید تا دچار کلسیفیکاسیون نشوید!
بر اساس تحقیق منتشر شده در مجله انجمن قلب آمریکا، مشخص شده است که قلب کلسیم دوست ندارد. در این مطالعه بلند مدت، پژوهشگران حدود 1500 نفر فرد بالغ را مورد بررسی قرار دادند. سن این شرکت کنندگان بین 45 تا 84 سال بود و هیچ کدام سابقه کلسیفیکاسیون (رسوب کلسیم) عروق کرونر یا CAC را نداشتند.
این عارضه یکی از دلایل آترواسکلروزیس یا تصلب شرایین است. شرکت کنندگان حداقل 10 سال با دانشمندان، برای به دست آوردن داده ها در این تحقیق، همکاری کردند. دانشمندان متوجه شدند افرادی که روزانه کلسیم بیشتری از رژیم غذایی دریافت می کنند در یک دوره ده ساله کمتر دچار تصلب شرایین می شوند.
این مساله در مورد کسانی که از طریق مکملها این ماده معدنی را دریافت می کنند کاملا بر عکس است!! دانشمندان با در نظر گرفتن تمام کلسیم دریافتی و عوامل تاثیرگذار دیگر متوجه شدند که مصرف مکملهای کلسیم خطر ابتلا به کلسیفیکاسیون عروق کرونر را 22% افزایش می دهد.
دکتر ارین میکوس، نوسنده ارشد مطالعه و معاون دپارتمان قلب و عروق و استاد پزشکی در مرکز پیشگیری از بیماری های قلبی در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفت :وقتی صحبت از مکملهای ویتامینی و مواد معدنی به میان می آید، بیشتر مردم فکر می کنند هر چه بیشتر بخورند، بهتر است.
این در حالی است که استفاده از آنها می تواند سلامت قلب و عروق و حتی اعضای دیگر را به دلیل رسوب کلسیم به خطر بیندازد.
به گفته جان اندرسن، استاد تغذیه در دانشگاه کارولینای شمالی، گفت :انواع کلسیم به اشکال مختلفی جذب بدن می شوند. تحقیقات نشان داده اند که خوردن مکملهای کلسیم در افراد سالمند باعث جذب در استخوانها نمی شود، از ادرار نیز دفع نمی شود و از این رو در بافتهای نرم بدن رسوب خواهد کرد که همان فرآیند کلسیفیکاسیون است.
راه حلی که برای این مشکل پیشنهاد می شود استفاده از ویتامین K2-7 در کنار کلسیم و ویتامین دی است. ویتامین K₂ بطور شگفت انگیزی سبب خروج کلسیم از خون و رگ ها، و ذخیره آن در بافت استخوانی می شود. ویتامین K₂₂ با فعال کردن استئوکلسین (پروتئین استخوانی وابسته به ویتامین K₂) ماتریکس استخوانی را فراهم کرده،
کلسیفیکاسیون عروق
در نتیجه بستری مناسب برای نگهداری کلسیم ایجاد می کند(کلسیم بطور موثری به استخون باند می شود) و از این طریق کلسیم بطور موثری در بافت استخونی ذخیره می شود. ویتامین D₃ (فرم فعال ویتامین D ) جذب کلسیم و فسفر را افزایش می دهد و از سوی دیگر تولید استئوکلسین ( پروتئین تشکیل دهنده استخوان ) توسط استئوبلاست ها را افزایش میدهد.
بررسی ها و مطالعات انجام شده نیز مزایای استفاده از ویتامین K2-7 را در بهبود تراکم استخوانی و همچنین کاهش بیماری های قلبی عروقی به اثبات رسانده است. در مطالعه ای که در ژورنال تغذیه BGN در سال 2011 به چاپ رسیده است، تاثیر مصرف K2-7 در افزایش فعالیت استئوکلسین و بهبود مینرالیزه شدن و تراکم استخوان ها ثابت شده است.
بعلاوه، نتایج حاصل از مطالعه روتردام (Rotterdom) که طی ده سال روی گروه 4807 نفری مردان و زنان بالاتر از 55 سال انجام شده، نشان می دهد که مصرف ویتامین K2-7 به 50% کاهش کلسیفیکاسیون عروق، 50% کاهش مرگ ومیر ناشی از بیماری های عروقی و 25% کاهش کل موارد مرگ و میر در مقایسه با عدم مصرف این ویتامین منجر شده است.
بنابراین باید طبق نتایج حاصل از سال ها بررسی محققان پیش رفت و فراموش نکرد که گرچه حضور کلسیم در بدن برای تقویت ساختار استخوان و دندان ها ضروری است، اما مهم تر از آن هدایت صحیح این ماده به جایگاه مورد نظر است.
مصرف کلسیم بدون همراهی ویتامین K2-7 تنها تسهیل کننده تجمع آن در بافت های نرم به خصوص در عروق خونی و نه در جایگاه اصلی آن، یعنی استخوان ها خواهد بود.
پس اکنون که به پشتوانه تجربیات و پژوهش های محققان نقش ویتامین K2-7 در پیشگیری و درمان پوکی استخوان و همچنین جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی به اثبات رسیده است، مصرف این ویتامین را فراموش نکرده و با جا دادن آن در رژیم غذایی خود حتماٌ از فوائد آن برخوردار شویم.
برای در کنار هم داشتن این سه ماده ارزشمند و به دست آوردن و حفظ سلامتی استخوانها در دوران رشد، بارداری، یائسگی و کهنسالی، می توانید از مکمل استئوکینون استفاده کنید
